این شهر در ۴۳ کیلومتری شهرکرد مرکز استان و ۱۹۰ کیلومتری شهر ایذه در استان خوزستان و در ۳۹۵ کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. از محصولات مهم کشاورزی این شهر انگور و بادام و گردو است. این شهر از سمت غرب به روستای جعفرآباد و شهر شلمزار و از سمت شرق به روستاهای حاجی‌آباد و قلعه ممکا و شهر بلداجی و از سمت شمال به ارتفاعات زاگرس و از سمت جنوب به روستای زوردگان محدود می‌باشد.
شهرستان گهرو طبق سر شماری سال ۱۳۹۱، ۷۸۵۶ نفر جمعیت دارد اما همچون قسمت‌های دیگر استان از منطقه‌های دافع جمعیت بوده و بسیاری از مردم این شهر، به شهرهایی نظیر اصفهان، ایذه و مسجدسلیمان در استان خوزستان مهاجرت کرده‌اند. این شهرستان دارای خاک مناسب و بارندگی کافی و زمین‌های وسیع و حاصل‌خیز است و در آن امکان تولید محصولات کشاورزی و مرکبات وجود دارد. این منطقه همچنین مستعد توسعه در زمینه‌های گوناگون از جمله گردشگری، تولید و صادرات محصولات باغی، پرورش دام و طیور، تولید گوشت و مرغ و بسیاری از صنایع و کارخانجات است.
جاذبه‌های گردشگری گهرو عبارت اند از:سرچشمه گهرو، استخر مینو، تفریحگاه دره بید، باغات و رود واقع در تنگه گهرو – کوهستان زردگله، چشمه سرچاییلی در ارتفاع ۲۰۰۰ متری -دره ته تنگ- مسیر گهرو به زوردگان (دالان بهشت)، امامزاده حمزه علی و باغ آورگان و منطقه ویژه گردشگری چغاخور. امامزاده گهرو نیز که اکنون بازسازی شده‌است، از نقاط دیدنی این شهرستان است.گهرو در فصل‌های بهار و تابستان روزانه پذیرای هزاران نفر گردشگر و مسافر است.
